Ik ga iets vertellen over mijn ervaring met het onderwerp jezelf omarmen. Toen we deze viering gingen voorbereiden kon ik heel vrij over mezelf vertellen maar toen deze viering dichterbij kwam merkte ik dat ik het toch wel lastig vond. Want het is niet zomaar wat om tegenover zoveel mensen te zeggen dat je soms moeite hebt om jezelf te omarmen. Ik heb vaak het gevoel dat ik niet voldoe aan hoe de maatschappij vindt dat je zou moeten zijn en ook anders dat dat ik zelf vind hoe iemand zou moeten zien.

Mijn verblijf in Taizé is een belangrijk moment geweest voor mij in het leren van mijzelf te omarmen. Ik werd heel erg geraakt door hoe de liefde van God steeds werd benadrukt in de vieringen. Daardoor kreeg ik het gevoel dat God mij omarmt en dat  ik mijzelf ook mag omarmen. Hopelijk kunnen wij met deze viering dezelfde sfeer overbrengen.

Laatst sprak ik met iemand over het gevoel te hebben waardeloos te zijn. Diegene vroeg mij wie er dan bepaald of je waardevol bent? "God" ging gelijk door mijn hoofd. Wij zijn allemaal al waardevol van onszelf omdat we zo zijn gemaakt. En daarom mogen we onszelf, en elkaar,  omarmen. Amen.